Sevilen oyuncu Bülent Alkış: “Bence oyunculuk sistemli bir akıl hastalığı. Denetim edilebilir şizofreni üzere. Ancak bu işe kafayı takar ve güzelini yaparsanız… Birden ortaya mısır patlağı üzere çıkmaktan bahsetmiyorum. Zira benim ustalarım var. Evet, oyunculuk denetimli bir hastalık. Ve bırakamazsınız, bırakamıyorsunuz. Bir çeşit bağımlılık, çok keyifli ve zevkli. Ayrıyeten oyunculukta birden fazla maskeniz var. Fakat maskeyle gezmekten bahsetmiyorum alışılmış.”
“OYUNCULUK SİSTEMLİ BİR AKIL HASTALIĞI GİBİ”
Yer aldığı sayısız projeyle ismini başarılı oyuncular kategorisine çoktan yazdırmış bir isim Bülent Alkış. Çemberimde Gül Oya, Art Sokaklar, Bu Kalp Seni Unutur mu?, Filinta, İsimsizler, Uyanış: Büyük Selçuklu, Evlilik Hakkında Her Şey, Çanakkale 1915, Cep Herkülü: Naim Süleymanoğlu ve Bandırma Füze Kulübü üzere işler oyunculuk performansını sergilediği projelerden yalnızca kimileri. Artık oyunculuğuna bir de sunuculuk ekledi Alkış. 24 TV ekranlarında yayın hayatına başlayan belgesel programı Raylar Boyunca’nın sunuculuğunu üstlenen Bülent Alkış, bu programla Türkiye’de demir yollarının artmasıyla bir arada demir yolu ve garın gittiği kentin kültürel ve toplumsal yapısını nasıl etkilediğini gözler önüne seriyor. Biz de bu vesile ile Bülent Alkış ile bir ortaya geldik. Hem yeni programını hem de oyunculuğu konuştuk.
“DÜNYANIN EN HOŞ ÜLKESİNDE YAŞIYORUZ”
ALİ DEMİRTAŞ: Raylar Boyunca’nın içeriğini ve formatını nasıl özetlersiniz?
BÜLENT ALKIŞ: Raylar Boyunca, Türkiye’de demir yollarının artmasıyla birlikte demir yolunun ve garın gittiği kente kültürel ve toplumsal yapısını nasıl etkilediği üzerine bir proje aslında. Raylar boyunca ilerliyorsunuz, her durduğunuz gar ve istasyon o kente ne katmış? Evvelce nasılmış, şimdiye neye dönüşmüş? Bütün Türkiye’de şunu gördük. Büyük hoş garlar ve garın etrafındaki toplumsal hayat… Gar lokantası, gar gazinosu, lokal, demiryolları çalışanlarının gittiği yerler, oradaki lojmanlar, lojmanların etrafında onlara hizmet için bulunan işletmeler ve kültürel mekanlar… Anadolu’ya gittiğiniz vakit birçok kentin etrafı gar etrafından geliyor. Yani demiryolu bir bölgeye ulaştığı vakit oranın kültürel ve toplumsal yapısını çabucak etkiliyor. Buradan da çıkan gereçler her yere gidiyor, Anadolu’ya yayılıyor, bağlayıcı oluyor. Demiryollarının bu türlü bir katkısı var. Ancak bu birtakım yerleri rahatsız etmiş ki, yatırımı bir mühlet durmuş. Bedeli yeni yeni fark ediliyor. Neredeyse Türkiye’deki bütün çizgileri gezdim. 28 günlük bir macera bu. 24’ü iş günü, 4 günü tatil. 24 günde 7 çalışanla birlikte 15 kent gezdik. Bu bir rekor diyebiliriz. Gezdiğiniz vakit anlayacaksınız bir kere daha, nitekim dünyanın en hoş ülkesi Türkiye. Evet, dünyanın her yerinde çok hoş yerler var fakat Türkiye sana neredeyse her yerden bir şey sunmuş üzere. Trende en çok dikkat ettiğim şey insanların gözleri oluyor, zira hisleri en çok oradan alırsınız. Ben o gözlerde daima hasret gördüm. İnsanların neler yaşadığını görmek ve hissetmek istiyorsanız biraz tren seyahati yapın. Aslında tren hayatın kendisi…
Oyunculuk mesleksel ve teknik manalarının dışında sizin için ne mana söz ediyor?
Bence oyunculuk sistemli bir akıl hastalığı. Denetim edilebilir bir formda, şizofreni üzere. Ancak bu işe kafayı takar ve güzelini yaparsanız… Birden ortaya mısır patlağı üzere çıkmaktan bahsetmiyorum. Zira benim ustalarım var. Denetimli bir hastalık üzere bu. Ve bırakamazsınız, bırakamıyorsunuz. Bir çeşit bağımlılık, çok keyifli ve zevkli. Oyunculukta birden fazla maskeniz var. Lakin maskeyle gezmekten bahsetmiyorum doğal, yanlış anlaşılmasın.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı